Hayat yolculuğunda ne sorular biter ne de sorunlar. İçinde bulunduğumuzbu geminin her yönüyle işleyişini, kimin, neden, niçin, neyaptığını bilemeyebiliriz. Bilgisayar başında çalışanla, makine bölümündekir pas içinde çalışanların farkını haksızlık olarak değerlendirebilir,kaptan ve seyrü sefer ekibinin diğer çalışanlardan ayrı bir yerde,geminin en yüksek mevkiinde ayrıcalıklı olarak yer edinmesiniyanlış bulabilirsiniz. Hattâ geminin lokantasında çalışan servis elemanlarına;kaptan köşküne sadece belirli kimselerin alınmasının, bazılarınınburalarda, bazılarının da motor bölümünde gürültü içindeçalışmasının haksızlık olduğunu, herkesin dönüşümlü bir şekilde düzenliaralıklarla iş değişikliğine gitmesini ya da herkesin o kaptanköşkünde çalışmaya hakkı olduğunu, yapılanların haksızlık olup eşitliğeuymadığını anlattınız diyelim. Aynısını makine bölümündekilere,kamara görevlilerine, temizlik ekibine de anlattınız. Herkeste bireşitlik ve hak arayışı mücadelesi başladı. Motorlar stop etti, lokantadayemek çıkmaz oldu, güvenlikten sorumlu birimler baskı uygulamayabaşladı, temizlik ekibi görevini yapmaz oldu... Sonuç? Hak veeşitlik gibi iyi niyetle yapılan bir yanlışın neden olduğu kaos. İyi niyettek başına kötü neticeye engel olamaz. Peki, yapılan hata ne? Gemininişleyişini okuyamamak ya da yanlış okumakta. Her taş yerindeağırdır. Herkes mühendis olsaydı bir anlamı olur muydu? Uzuvlarımızın,hepimiz neden mideye çalışıyoruz diye greve gitmesi hikâyesinebenziyor bu durum. Herkesin görevi, bulunduğu yerde önemlidir.Aşçı yemekhanede, usta sanayide, şoför direksiyonda... Herkesin,her konuda eşit olması gerekmiyor. Hatta asıl doğru olan, farklı farklıolmasıdır. Dedik ya, hayat yolculuğunda ne sorular biter ne de sorunlar.Bizim sorun diye gördüklerimiz, belki bizim bakışımızın sorunluoluşundandır. İşte bu kitaptaki hedeflerimden biri de bunugöstermeye, bize eğri gibi görünen şeylerin aslında bakışımızın eğriliğindenkaynaklandığını fark ettirmeye çalışmaktır.
