Tarihî hadiselerin tespit, tasvir ve tahlilinde araştırmacıların ve tarihçilerin şüphesiz en önemli kaynaklarından biri kroniklerdir. Osmanlı tarihini aydınlatan bu kronikler sadece kuru bir tarihî bilgiler yığını değil, aynı zamanda devrin kültürel, siyasal, sosyal ve ekonomik seviyesini de günümüze nakleden değerli eserler grubunu teşkil etmektedir. Devletin icra mekanizmasının zihniyet ve temayüllerini aksettiren ve İmparatorluğun son üç yüz yılına ait değerli bilgiler sunan vakanüvis târîhleri de -diğer adıyla resmî devlet tarihleri- bu kronikler grubu içerisinde ayrı bir yere sahiptir. Bu açıdan vakanüvis târîhlerinin sıhhatli bir neşri, doğru ve sağlıklı tarih yazımının gerçekleştirilebilmesi adına günümüz araştırmacıları için büyük önem arz etmektedir.Elinizdeki bu çalışma, Vakanüvis Ahmed Vâsıf Efendi'nin -arada birkaç yıllık fasılalarla birlikte- 1166-1219 (1752-1805) yıllarını kapsayan ve birkaç ciltten oluşan Mehâsinü'l-Âsâr ve Hakiku'l-Ahbâr adlı eserinin 1209-1219 (1794-1805) yıllarını ihtiva eden kısmının neşridir. Diğer yandan Vâsıf Efendi'nin hayatı, ailesi, eserleri, karakteri, dünya algısı, hadiseler karşısındaki tavrı, eserini yazarken kullandığı kaynaklar ve etkilediği tarihçiler ile tarihî açıdan eserinin kaynak değeri, eserine ait nüshaların tespiti-tahlili ve kıyaslanması gibi muhtelif konuları da aydınlığa kavuşturmayı hedeflemektedir. Bu hedefe tam anlamıyla ulaşabilmek adına dile getirilecek haklı ve samimi tenkitler, bizim için elbette kıymetli olacaktır.
