Yıl 1969...Çorum'un Karacaören Köyü'nden Avustralya'nın Melbourne şehrine kalkan birkervan...Ve altı yaşında bir çocuk...Umut mavisi göklerde yeni bir hayata yelken açarken merakını, sevgisini ve saflığınıceplerine dolduran, koca yürekli bir çocuk...Mahallede kâğıttan bir uçakla oyun oynamak hevesiyle başlayan hikâyesi, onu gerçek bir uçakla yer ile göğün birleştiği yere taşıyor, köyünden de koparıyor.Her göç hikâyesi; içinde biraz hüzün, biraz yalnızlık, kimi zaman gülmece amahepsinden daha fazla sabır ve güç duygularını barındırır.Türlü sebeplerle yaşadığı diyardan göç etmek zorunda kalan insanlar için bu duygular,hayatın en ince noktasında cem olur ve benzer hikâyelerle birleşerek büyür, birbirinekenetlenir.Kâzım Ateş'in hikâyesi işte böyle bir hikâye...İnsanlığın bu kadim yazgısını çocuk gözüyle anlatan, yeni bir dünyada büyümeninne demek olduğunu, o dönemin fotoğrafını çekerek okurlarına sunan ve tümsamimiyetiyle yüreklere dokunan bir hikâye.Sûret aynası gibi net, sîret aynası gibi derin.
