Misk Esansı 1,5 Gr. Koku
MİSK ESANSI Misk; ceylanın karın derisinin altındaki bezden çıkarılan siyah renkli hoş bir kokudur. Misk elde etmek için, geyiğin salgı yapan bezleri bulunduğu yerden çıkarılarak kurutulur. Bu bezlerin büyüklüğü, iri bir yumurta büyüklüğünü geçmez. En iyi misk, Tibet’te yaşayan geyiklerde bulunur. Doğu ve Orta Asya’da yaşayan miskgeyiğinin yüksekliği 55 santimetreyi geçmez. Küçük yapılı bir hayvandır. Etinden ziyade parfümcülükte kullanıldığından, misk üreten bezlerini almak için avlanır. Sayıları süratle azalmaktadır. Esasen misk elde etmek için avlamak gerekmez. Normal olarak hayvan misk salgısını kendiliğinden salgılar. Salgının rengi siyahtan ayırt edilmeyecek şekilde koyu kahverengidir. Biriktirilip kurutulduktan sonra işleme tabi tutularak misk esansı elde edilir. Kelimenin aslı Sanskritçe muska (husye, testis, er bezi) olup Farsça aracılığıyla (müşg [müşk]) ve Farsçada kazandığı bugünkü anlamla Grekçeye (moschos) ve Arapçaya (misk), onlardan da diğer dillere geçmiştir. Türkçede Arapçadaki telaffuzuyla misk ve halk arasında daha çok mis şeklinde söylenir. Misk, misk geyiği (moschus moschiferus) denilen ve Tibet, Moğolistan, Tonkin dağlan dolaylarında yaşayan, azami 60 cm. yüksekliğindeki boynuzsuz keçi (chevrotain) benzen küçük bir memeli hayvanın erkeğinden elde edilir. Misk geyiğinin dişileri cezbetmek, ayrıca kendi hakimiyet bölgesini belirlemek için kullandığı bir salgı olan misk, hayvanın husyelerinin önündeki özel bir bez tarafından üretilen, siyaha yakın parlak koyu esmer renkli ve kıvamlı, çok keskin kokulu bir maddedir. Eskiden güzel kokusunun yanı sıra yatıştırıcı, ağrı kesici, hafıza, göz ve kalp kuvvetlendirici, ayrıca cinsi iktidar arttırıcı özelliklerinden dolayı tıpta da kullanılmıştır. Sabit b. Kurre miski akrep sokmasına karşı iğnenin battığı yer üzerine konulabilecek maddeler arasında sayar. Kaynaklarda fazla alındığında baş ağrısına ve baş dönmesine, titreme, terleme ve uykuya yol açtığı, bunlardan başka kadınlarda adet kanını arttırdığı belirtilir. Bugün miskten yalnız parfümeri sanayiinde faydalanılmaktadır. Çok pahalı bir madde olan misk piyasada genellikle bazı katkı maddeleriyle karıştırılarak satılır; ayrıca misk öküzü, misk kedisi ve misk sıçanı gibi hayvanların salgıları daha ekonomik olduğundan bu ad altında pazarlanmaktadır. Bazı kokulu bitkilere de bu ad verilir: Misk otu, çiçeği, gülü, orkidesi, kavunu gibi. Endülüslü ünlü botanikçi Ebül-Hayr el-İşbili misk-i Cidde, miskül-arzve miskül-berden bahseder Kokulu bir üzüm çeşidi İngilizce ve Fransızcada "muskat", Türkçede "misket" adıyla tanınır. Amber gibi miskin de sentetiği bulunmakta, fakat bu mamul gerçek misk kadar kesif bir koku içermemektedir. Cahiliye Arapları tarafından yaygın biçimde kullanılan misk en güzel koku olarak kabul ediliyordu. İmruülkaysın muallakasından üst tabaka Arap kadınlarının yataklarına misk sürdükleri anlaşılmaktadır. Misk islami dönemde güzelliğin ve güzel kokunun sembolü haline gelmiştir. Kuranda cennet şarabı "rahik"ın içildikten sonra bırakacağı güzel kokunun (hitam) misk gibi olacağı belirtilir. Hz. Peygamber de misk kokusunu kokuların en güzeli sayar ve cenneti tasvir eden hadislerinde sık sık bu kokuya atıfta bulunur; ayrıca dünyada iyi insanlarla düşüp kalkmayı misk satan kimse ile arkadaşlık yapmaya benzetir. Kendisi ihrama girmeden ve kurban bayramı günü (ihramdan çıkınca) tavaftan önce misk sürünürdü. Şemail hadislerinde Resul-i Ekremin kokusu "miskten daha güzel" olarak nitelenmiştir. Ayrıca diğer güzel kokuların yanı sıra cenazenin defne hazırlanmasında da misk kullanılmıştır.
